Amnesty International je 27. novembra upozorio da „Primirje rizikuje stvaranje opasne iluzije da se život u Gazi vraća u normalu… svijet se ne smije prevariti. Izraelski genocid nije završen.“
Izrael je prekršio primirje u Gazi skoro 600 puta, ubivši i ranivši preko 1.350 ljudi, uključujući 136 palestinske djece, pod raznim izgovorima. Ipak, navodni garanti primirja šute. Šta god da tvrde da šapuću ili vrše pritisak iza zatvorenih vrata, izraelske akcije jasno pokazuju jedno: njihova mišljenja nisu važna.
Takozvano primirje služilo je samo jednoj svrsi: oslobađanju izraelskih zatvorenika. Nedavni izraelski napadi širom Gaze, Zapadne obale, Sirije i Libana otkrivaju prave namjere Izraela. 19. novembra Izrael je ubio 28 Palestinaca granatirajući naselja koja su prethodno bila označena kao „sigurne zone“. Dan ranije, njegovi dronovi su napali izbjeglički kamp Ein el-Hilweh u južnom Libanu, ubivši 13 ljudi, uključujući 11 tinejdžera koji su igrali fudbal.
Tri sedmice ranije, 28. oktobra, i nakon masakra 109 Palestinaca širom Gaze, katarski posrednik je tvrdio da su “obje strane i dalje posvećene” prekidu vatre. Izrael je odgovorio 18. i 19. novembra proširenim napadima u kojima je ubijeno još 41 Palestinac širom Gaze i Libana. Uprkos tome, Washington i dalje insistira na tome da prekid vatre “održava”. Čini se da prekid vatre prekida tek kada izraelski Jevreji umru, a ne kada se prolije palestinska krv.
Od 10. oktobra, Izrael je ubio 352 Palestinca. Prilagođeno veličini populacije, ovo je ekvivalentno više od 1.500 izraelskih smrti. Šta ako bi Izrael bio meta ovog ubilačkog pohoda i 1.500 izraelskih Jevreja izgubilo živote? Da li bi Washington i Evropa i dalje nazivali prekid vatre “održavanjem” ili bismo čuli uvježbani poklič: “najveći broj ubijenih Jevreja od Holokausta”, kao da se Holokaust dogodio u Palestini?
Američki predsjednik bi predvodio dugu povorku evropskih lidera koji odaju počast Izraelu. Zapadni mediji bi prekrili svaki ekran licima i imenima ovih Izraelaca, kablovske mreže bi požurile da intervjuišu ožalošćene porodice. Bijela kuća i drugi zapadni zvaničnici bi zatim branili izraelske masakre iz osvete kao “samoodbranu”.
Gore navedeno nije hipotetičko; vidjeli smo kako se to odvija, iznova i iznova.
Međutim, budući da su ubice izraelski Jevreji, a žrtve Palestinci, “suzbijanje” i “deeskalacija” postaju mudra politika za Washington i EU. Evropski nacistički jevrejski holokaust bi se religiozno prizivao, ritualno i nepogrešivo – kako bi se ublažile kritike izraelskih masakra i genocida nad ne-Jevrejima.
Fikciju o prekidu vatre pojačava ispitivanje tajnog rata Izraela na okupiranoj Zapadnoj obali. Prema izvještajima, izraelska vojska i jevrejske rulje izvele su 2.350 napada samo u oktobru. Organizacije za ljudska prava dokumentovale su talas ratnih zločina: izraelska vansudska pogubljenja mladića iz neposredne blizine, poljoprivrednike koji beru masline napadane od strane naoružanih jevrejskih rulja, izbjegličke kampove pod opsadom, uništene, ispražnjene i bombardovane sa zemlje i iz vazduha.
Novi terenski izvještaj Human Rights Watcha od 105 stranica, pod nazivom “Svi moji snovi su izbrisani”, otkrio je jezive obrasce masovnog raseljavanja i uništenja. 32.000 palestinskih stanovnika izbjegličkih kampova Jenin i Nur Shams prisilno je raseljeno i zabranjeno im je da se vrate svojim domovima. Stotine kuća su dignute u zrak, a čitava naselja su izbrisana sa zemlje.
Od 7. oktobra 2023. godine, izraelska vojska i naoružani jevrejski nasilnici ubili su više od 1.000 Palestinaca na Zapadnoj obali. Administrativni pritvor (zatvaranje bez optužbe) se povećao, eksproprijacija zemljišta i izgradnja kolonija samo za Jevreje ubrzali su se, oslobođeni zatvorenici su ponovo uhapšeni, a mučenje pritvorenika se povećalo.
Za Izrael, primirje je taktička pauza, a ne obavezujuća obaveza. Ono obuzdava palestinski otpor, a istovremeno omogućava Izraelu da ga krši nekažnjeno. Služi kao prilika za smirivanje globalnog bijesa, odbijanje kritika i davanje arapskim posrednicima uloge spašavanja obraza dok izraelski rat nesmanjenom brzinom traje. Arapski posrednici, željni da udovolje Washingtonu i nevoljni da se suoče s Izraelom, održavaju fikciju funkcionalnog primirja dok ignorišu svakodnevne palestinske sahrane.
Diplomacija je postala pozorište, a Palestinci su žrtve u svakodnevnoj živoj predstavi. Ovo nije nužno kršenje primirja, već ispunjenje njegove svrhe. Osmišljeno je da palestinske patnje drži ispod radara, a izraelske prekršaje prikaže kao “male okršaje”.
Donald Trump, izolovan unutar balona koji Izrael stavlja na prvo mjesto, insistirao je na prekidu vatre ne da bi se okončala glad u Gazi. Umjesto toga, to je bio politički spas osmišljen da spasi Izrael od rastuće izolacije. Nije bio namijenjen okončanju genocida; trebao je zaštititi Izrael od rastućeg evropskog pritiska i spriječiti EU da nametne sankcije Izraelu.
Prekid vatre koji omogućava Izraelu da ubija neotkriven nije prekid vatre: to je alat obmane. To je kontrolirano polje smrti aparthejda normalizirano od strane svjetskih sila. Za Trumpov balon “Izrael na prvom mjestu”, prekid vatre “drži” sve dok se ubijaju samo neizraelski Jevreji.
Piše: Jamal Kanj
